Aktualności
„Pod wspólnym niebem”
Na dziedzińcu kamienicy – siedziby Centrum Myśli Jana Pawła II przy ul. Foksal 11 w Warszawie odbywa się przegląd „Pod Wspólnym Niebem”. 30 sierpnia można zobaczyć ważny głos zza naszej wschodniej granicy – film “Mińsk” Borisa Gutsa.
6 z 10 – Dziesiątka Kina w Lunie
W dwa najbliższe poniedziałki warszawscy kinomani będą mogli zobaczyć najlepszych sześć tytułów z Dziesiątki KINA podsumowującej ubiegłoroczny repertuar filmowy.
Polsko-słowacki GreenFilmTourism
Projekt GreenFilmTourism promuje turystykę filmową na polsko-słowackim pograniczu.
Maj ’22 – premiery kinowe
Premiery w kinach w maju.
Millennium Docs Against Gravity 2022
Hasło przewodnie tegorocznej imprezy to zachęta do ponownego przemyślenia naszego spojrzenia na świat – „Rethink Everything”.
Cinema Italia Oggi 2022
„Trzy piętra” Nanniego Morrettiego otworzą przegląd nowego kina włoskiego w warszawskim Muranowie.
24. Przegląd Filmowy Kino na Granicy
Polsko-czesko-słowacki przegląd Kino na Granicy wraca do wiosennego terminu. Start 29 kwietnia.
13. LGBT Film Festival
Od 22 do 29 kwietnia w Warszawie odbywają się pokazy tegorocznego festiwalu filmów LGBT.
Recenzje filmów
Cicha dziewczyna
Subtelność środków przyniosła w „Cichej dziewczynie” efekt nadzwyczajny. (…) Bycie z [bohaterką filmu] Cáit w (…) drobinach dziecięcej rzeczywistości, bolesnych i euforycznych, przynosi uczucie satysfakcji, które trudno zapomnieć – pisze Barbara Kosecka.
Kochanica króla
„Kochanica króla” nie jest kinem historycznym wyłącznie, jeśli chodzi o gatunek. Z poprzedniej epoki jest tu niemal wszystko. Scenariusz porusza się po klasycznej linii dramaturgicznej wyznaczonej po części przez oświeceniowy bildungsroman, a po części przez XIX-wieczną powieść francuską – pisze Igor Kierkosz.
Bestie
Twórcy „Bestii” prawdziwą historię przekuli w niezwykłą fabułę: długą i niepokojącą, momentami nierówną i męczącą, ostatecznie jednak nad wyraz satysfakcjonującą. W Hiszpanii otrzymała ona 17 nominacji do nagród Goi, które zamieniły się w aż 9 statuetek – pisze Adam Kruk.
Moja zbrodnia
„Moja zbrodnia” z całą pewnością nie spowoduje niestrawności, lecz jaki ślad po sobie zostawi – czy będzie to tylko zabawne wspomnienie, czy może seria zakamuflowanych swym urokiem, trafnych ukłuć w czułe miejsca – czas pokaże – pisze Barbara Kosecka.
Świat po pracy
„Świat po pracy” idealnie trafia w swój czas. Z jednej strony bowiem mamy kulturę pracoholizmu, z drugiej zaś sztuczna inteligencja przyspiesza nieodwracalne i od dawna prognozowane procesy, które spowodują, że część wykonywanej obecnie pracy stanie się po prostu niepotrzebna. Jak sobie z tym poradzimy? – pisze Jakub Moryc.
Barbie
„Barbie”, choć wyreżyserowana przez wywodzącą się z kina niezależnego Gerwig, jest kolejną próbą ocieplenia wizerunku plastikowej lalki. Trzeba jednak przyznać, że jak na produkt globalnego korporacyjnego kolosa reżyserka dostała sporo wolności – pisze Michał Piepiórka.
Najnowszy numer
Prenumerata
Zobacz koniecznie
Nagrody Kina
Nasze książki
English issue
O nas
Newsletter
Recenzje filmów
Cicha dziewczyna
Subtelność środków przyniosła w „Cichej dziewczynie” efekt nadzwyczajny. (…) Bycie z [bohaterką filmu] Cáit w (…) drobinach dziecięcej rzeczywistości, bolesnych i euforycznych, przynosi uczucie satysfakcji, które trudno zapomnieć – pisze Barbara Kosecka.
Kochanica króla
„Kochanica króla” nie jest kinem historycznym wyłącznie, jeśli chodzi o gatunek. Z poprzedniej epoki jest tu niemal wszystko. Scenariusz porusza się po klasycznej linii dramaturgicznej wyznaczonej po części przez oświeceniowy bildungsroman, a po części przez XIX-wieczną powieść francuską – pisze Igor Kierkosz.
Bestie
Twórcy „Bestii” prawdziwą historię przekuli w niezwykłą fabułę: długą i niepokojącą, momentami nierówną i męczącą, ostatecznie jednak nad wyraz satysfakcjonującą. W Hiszpanii otrzymała ona 17 nominacji do nagród Goi, które zamieniły się w aż 9 statuetek – pisze Adam Kruk.
Moja zbrodnia
„Moja zbrodnia” z całą pewnością nie spowoduje niestrawności, lecz jaki ślad po sobie zostawi – czy będzie to tylko zabawne wspomnienie, czy może seria zakamuflowanych swym urokiem, trafnych ukłuć w czułe miejsca – czas pokaże – pisze Barbara Kosecka.
Świat po pracy
„Świat po pracy” idealnie trafia w swój czas. Z jednej strony bowiem mamy kulturę pracoholizmu, z drugiej zaś sztuczna inteligencja przyspiesza nieodwracalne i od dawna prognozowane procesy, które spowodują, że część wykonywanej obecnie pracy stanie się po prostu niepotrzebna. Jak sobie z tym poradzimy? – pisze Jakub Moryc.
Barbie
„Barbie”, choć wyreżyserowana przez wywodzącą się z kina niezależnego Gerwig, jest kolejną próbą ocieplenia wizerunku plastikowej lalki. Trzeba jednak przyznać, że jak na produkt globalnego korporacyjnego kolosa reżyserka dostała sporo wolności – pisze Michał Piepiórka.